FAITH NO MORE - relacja z koncertu

źródło: Faith No More g+

Wozy policyjne, policjanci organizujący ruch i tłumy ludzi na ulicy Lema w Krakowie mogą zwiastować,  poza nagłymi sytuacjami losowymi - duży event w Tauron Arenie. Koncert był i to nie byle jaki, bo 8. czerwca zaprezentował się zespół Faith No More, po którym można było sobie wiele obiecywać. Czy słusznie?

Hala nowoczesna, wielka i przygotowana pod każdym względem na najazd fanów, których wiek oscylował głównie od 30. w górę. I nic w tym dziwnego. Zagrały dwa supporty Speculum oraz Dubioza Kolektiv, a później aż 45 minut przerwy. No dobra, w końcu Patton słynie z profesjonalizmu.

Stoimy, czekamy, spotykam w międzyczasie sporo znajomych, niektórych nie wiedziałam szmat czasu. Spotkać się w takim tłumie to radosny uśmiech losu.

Na scenie zaczęły się pojawiać dekoracje. Białe oczywiście. Sztuczne kwiaty. Oprawa przygotowana, światła i się zaczęło. Wystrojeni na biało panowie wkroczyli ma scenę.

Rozpoczęli numerem "Motherfucker" z ostatniego albumu. Później poszło lawinowo było m.in. "Epic", "Be Aggressive", "Ashes to Ashes", "Superhero", "Caffeine", "Midlife Crisis", "We Care a Lot". Setlista ustawiona perfekcyjnie, budująca napięcie i zwalniająca, gdy muzycy potrzebują chwili odpoczynku (wielokrotnie z przekąsem powtarzali, że są całkiem starzy).

Mike Patton w świetnej formie. Wokalnie jest na pewno dużo lepszy, niż 20 lat temu. Ryczał, growlował, rapował, a gdzie trzeba zmysłowo uwodził głosem. Czuć, że panowie maja wielka radość z grania na żywo i bawią się tym. Muzycznie wszystko przygotowane perfekcyjnie.

Akustycznie wszytko wg mnie grało. Że za głośno? Za mocno wykręcone? Przypadek? Nie sądzę.

To jeden z najlepszych koncertów, na jakim byłam. Nienaganne muzyczne pierdolnięcie.