Przejdź do głównej zawartości

OFF FESTIVAL 2015


Off Wejście / foto: MusicForMyEyes
Trochę już odetchnęłam po trudach drogi powrotnej. W taki upał ponad dwugodzinne opóźnienie pociągu znacząco wpływa na stan psychofizyczny oddychającej jednostki.

O koncercie Patti Smith już pisałam (TUTAJ). A dzisiaj skupiam się na innych artystach.

Songhoy Blues - muzyczna uczta w najlepszym wydaniu, dużo instrumentów, świetne głosy i brzmienie. Najciekawsze były dla mnie funkujące elementy kompozycji.

Young Fathers - to moje hip-hopowe odkrycie tego festiwalu.

 Jacek Sienkiewicz - świetny set.
Jacek Sienkiewicz / foto: MusicForMyEyes

The Residents - ich występ był bardziej surrealistycznym performancem niż koncertem. Zostawili we mnie przyjemny niepokój.
The Residents / foto: MusicForMyEyes

Decapitated - rodzimy metal na gościnnych występach w Polsce ;) Metalem Polska stoi.

Son Lux - Ryan Lott jakiś czas temu postanowił podzielić się sceną i zaprosił do współpracy Rafiqa Bhatię oraz Iana Changa przez co jego utwory nabrały nowego, pełniejszego brzmienia. Rojek jest fanem ich twórczości, a panom też się w Katowicach podobało:

SON LUX na FB


Son Lux / foto: MusicForMyEyes
Buffalo Daughter - całkiem ciekawy muzyczny mix gatunkowy z naciskiem na mocniejsze brzmienie

Run The Jewels - frekwencyjnie drugi koncert festiwalu. Świetny, energetyczny występ. Offowa publiczność zafundowała panom tak serdeczne przyjęcie, że ci ukrywali swojego zdziwienia. Na pewno szybko wrócą co Polski (bo wiedzą już gdzie jest i że jest fajnie).


Pytanie pofestiwalowe "Jak żyć?" powróciło bumerangiem.
Wróciłam, rozpakowałam się i kontempluję, co widziałam i usłyszałam.



Wróciłam i wypakowałam się / foto: MusicForMyEyess

Komentarze

Publikowanie komentarza

Popularne posty z tego bloga

Kutno w piosenkach

Dworzec w Kutnie / kurierkolejowy.eu W czasie wielu rozmów zapoznawczo-kurtuazyjno-towarzyskich często pada pytanie: "Skąd jesteś?". Tak się składa, że jestem z Kutna. Na to wyznanie reakcje są z reguły dwie: 1. "Aaa gdzie to jest?" 2. "Aaaa dworzec. Jest tak brzydko, że pękają oczy?". Zainspirowana odpowiedzią z punktu drugiego postanowiłam iść za ciosem i pogrzebać w polskich tekstach piosenek w poszukiwaniu Kucienka. Wyniki poszukiwań podzieliłam na grupy. Piosenki społeczno-politycznie zaangażowane: Kult " Polska " – podmiot liryczny wyraża troskę o Państwa bezpieczeństwo na dworcu w Kutnie. W utworze poruszono dodatkowo także aspekty okulistyczne. „Czy byłeś kiedyś w Kutnie na dworcu w nocy Jest tak brudno i brzydko, że pękają oczy, oczy, oczy” Pidżama Porno " Durna 6 / Mądra 11 " – dużo się naspacerujemy w tej piosence. I fizycznie i egzystencjonalnie: "Może jesteśmy dobrzy. Może jesteśmy źli. Pewnie
2 komentarze
Czytaj więcej

PUNK FREUD ARMY - koncert w Trójce

Pink Freud Army / fot. MFME Wojtek Mazolewski lubi muzyczne wyzwania, a jego potrzeba tworzenia coraz to nowych projektów jest ogromna. W przypadku wielu artystów ilość nie przekłada się na jakość. Na szczęście to stwierdzenie zupełnie nie tyczy się Punk Freud Army , bo ten projekt jest elegancko przygotowaną i energetycznie zagraną mieszanką punk-jazzu! Niemożliwie? Przekonajcie się sami! Panowie z Pink Freud z okazji dziesięciolecia albumu "Punk Freud" postanowili zaprosić do współpracy wyjątkowych gości: Tomka Lipińskiego, Alka Koreckiego, Roberta Brylewskiego, Roberta Materę i Tomasza Budzyńskiego . Wspólnie przearanżowali klasyki gatunku z repertuaru takich zespołów jak Kryzys, Brygada Kryzys, Tilt, Siekiera, Armia czy Dezerter i 30 października wystąpili w Muzycznym Studio Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej prezentując przygotowany materiał. Projekt jest w dużej mierze ukłonem w stronę wyżej wymienionych twórców, którzy swoją twórczością ukształtowali kol
Publikowanie komentarza
Czytaj więcej

Antkowiak & Domurat = SIMPLEFIELDS

Tak tak, to ten Krzysiek od "Zakazanego owocu". A teraz przejdźmy do czegoś ciekawszego - nowej płyty duetu Antkowiak & Domurat pt. "Dirt on tv". Na tę płytę czekaliśmy bardzo długo, ale było warto! O tym, że powroty nie są łatwe wie doskonale każdy artysta, który po czasie niebytu próbuje wrócić na rynek. Jak to zrobić, kiedy nie świeci się cyckami na ekranie, nie paraduje po czerwonym dywanie na promocji wody kolońskiej i nie pcha się na ścianki? Ano nagrać taką płytę jak ci dwaj panowie. Krzysztof Antkowiak - pianista, wokalista, kompozytor, producent. Popularność zdobył jako nastolatek pod koniec lat 80. wraz z utworem „Zakazany Owoc”. Od tego czasu zagrał ponad 1000 koncertów w kraju i zagranicą. Współpracował m.in. z Grzegorzem Ciechowskim, Jackiem Cyganem, Edytą Górniak czy Justyną Steczkowską. Marcin Domurat - autor tekstów, gitarzysta i producent. Wraz z pojawieniem się pierwszych 16-bitowych komputerów zainteresował się procesem rejes
Publikowanie komentarza
Czytaj więcej